باقلوای پسته خندان، یک شیرینی شیرین سنتی از سرزمین های ترکیه، در میان مردم هند محبوبیت زیادی پیدا کرده است، که به طور فزاینده ای از آن به عنوان یک دسر مورد علاقه استفاده می کنند و اغلب جایگزین غذاهای محلی می شوند.
محبوبیت غذاهای ترکی جایگاه استثنایی در سراسر جهان دارد، اما باقلوای ترکی در همه جا به یک لذت نسبتاً جدید تبدیل شده است.
علیرغم اینکه یک دسر سنتی است، محبوبیت زیادی دارد و جایگاهی را در منوی رستوران های بسیاری در سراسر جهان به دست آورده است.
با این حال، هنگامی که روش منحصر به فرد تهیه این شیرینی در نظر گرفته می شود، مطمئنا ترکیه بهترین مکان برای آزمایش این خوراکی بهشتی است.
باقلوا از خمیر غلیظی تهیه می شود که با مخلوطی از گردو یا پسته ریز خرد شده و با عسل یا شربت شکر آغشته شده است. خمیر به صورت ورقه های نازک و شفاف کشیده می شود.
این ورقه های فیلو را یکی روی دیگری با گردو یا پسته خرد شده که بین هر لایه می پاشند، می چینند.
آجیل مورد استفاده در شیرینی شیرین معمولاً مربوط به استان غازیانتپ در جنوب شرقی ترکیه است. لایه ها نیز با کره ذوب شده طعم دار می شوند. پس از قرار دادن لایه رویی فیلو، باقلوا را به اندازه و شکل دلخواه برش می دهیم. مرجح ترین نسخه سنتی به طور کلی در الماس های مورب تراشیده می شود.
بعد از اینکه باقلوا در فر پخت و خنک شد، شربتی از آب و شکر یا عسل روی آن می ریزند. به یاد داشته باشید: باقلوای استاندارد ترکی نباید سوخته یا تیره باشد، بلکه باید رنگ زرد طلایی کاملی داشته باشد.
باقلوای سنتی عثمانی در واقع دستخوش تحولات مختلفی شده است.
امروزه باقلوای امروزی حتی برای کسانی که از فرآورده های حیوانی استفاده نمی کنند نسخه گیاهی دارد.
این باقلوای وگان از نظر رنگ و ارائه شبیه به کلاسیک غیر وگان معمولی است.
به طور مشابه، برای بیماران دیابتی، نسخه های سالم تر باقلوا با استفاده از کلم بنفش، تمشک، انجیر و سایر مواد بنفش هنگام تهیه خمیر تهیه می شود.
بین لایه های شیرینی، خامه و بادام زمینی به عنوان پرکننده جایگزین اضافه می شود و به جای شربت کلاسیک مبتنی بر شکر، از میوه ها برای مرطوب کردن لایه های پوسته پوسته استفاده می شود.
